Tym, którzy nie czekając na nas
                                                                                                                      odeszli do świątyni Boga
                                                                                                                                                          (Biblia)
  
   Nazwisko Arciszewski pochodzi od nazwy miejscowości Arciszewo, występującej na terenie byłego powiatu płockiego "gmina Święcice, parafia Orszymowo, st. poczt. Wyszogród o 6 wiorst, gniazdo zasłużonej rodziny Arciszewskich" (zobacz "Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t.VIII, str.47 ) i gdańskiego. Odnotowano je na terenie Polski już w 1570 roku ( zobacz K. Rymut, Nazwiska Polaków , t. I A-K, Kraków 1999,str.10 ). Nazwisko można też wywodzić od imienia Arcisz, to zaś od cerkiewnego Artema, por. Z. Abramowicz, L. Citko, L. Dacewicz w Słowniku historycznych nazw osobowych Białostoczczyzny ( XV-XVII wiek) t. I A-O, Białystok 1997 r. str.19. To nazwisko odnotowuje w swej pracy M. Jaracz ( Nazwiska mieszkańców Kalisza od XVI do XVIII wieku, Bydgoszcz 2001, str.47 ): Joannes Arciszeski Nobilis 1760. Wedłu genealogii dynastycznej  były w dawnych czasach dwa rody herbowe, herbu Prawdzic i herbu Rola. Nazwisko bardzo znane i zasłużone dla Polski. Według najnowszych danych w Polsce nazwisko Arciszewski nosi 2647 osób, najwięcej w rejonie Białegostoku, 226 osób. W rejonie Warszawy 113 i w rejonie Łęcznej 63. Najstarszy znany do tej pory przodek z badanego rodu Arciszewskich wywodzi się z  Majdanu Nadrybskiego Przymiarki ( obecnie Nadrybie Dwór) na ziemi chełmskiej. Tam mieszkał Bazyli Arciszewski, ożeniony z Marianną z Gołębiowskich i jego należy uważać za pra przodka naszej linii. Pierwszym synem Bazylego był Franciszek, urodzony w roku 1813 który 24 stycznia 1837 roku zawarł związek małżeński z Marianną, córką Antoniego i Marianny z Bąków, małżonków Suprynowskich z Borysika. Związek małżeński zawarto w kościele parafialnym pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa w Wereszczynie. Z tego związku urodziły się dzieci: Jan 1839-1918; Stanisław 1842;  Aleksander 1850. Franciszek prowadził szynk w Urszulinie. Po jego śmierci szynk przejmie syn Jan
Franciszek Arciszewski, żeniąc się  z Marianną Suprynowską z Borysika zapoczątkował wzajemne koligacje rodziny Arciszewskich z Suprynowskimi ( nazwisko Suprynowski występuje w księgach metrykalnych do roku 1875, od roku 1876 występuje w postaci Suprynowicz i w pojedyńczym przypadku Supronowicz, na początku XX wieku Aleksander, syn Ludwika i Apolonii z Zuzańskich powrócił do nazwiska Suprynowski). 
Drugim synem Bazylego był Ignacy, urodzony w roku 1814. Ignacy w roku 1835 zawarł związek małżeński z Marianną, córką Jana i Marianny, małżonków Bałyszuków, urodzoną w roku 1811 w Cycowie. Ze związku urodziły się dzieci: Bazyli 1837;Marianna 1850 i Jędrzej 1852-1856. Ignacy z zawodu był gajowym i pełnił służbę w lasach pomiędzy Cycowem, Puchaczowem i Zawadową.
Trzecim synem  Bazylego był Szymon, urodzony w roku 1815, który 14 lutego 1838 roku zawarł związek małżeński z Karoliną, córką Piotra i Eleonory z Remuszczów, małżonków Janowskich urodzoną w 1820 roku w Załuczu Starym gdzie Szymon był młynarzem. Związek zawarto w kościele pod wezwaniem  św. Izydora w Woli Wereszczyńskiej który był kościołem filialnym parafii pod wezwaniem  św. Stanisława Biskupa w Wereszczynie. Szymon i Karolina mieli dzieci: Antoni 1840; Jan 1842; Joanna1844; Franciszka 1849. Ich syn Jan ożeni się z Franciszką Majewską z Załucza, córka Joanna 28 kwietnia 1863 roku zawrze związek małżeński z Marcinem Soleckim  synem Franciszka  i Agnieszki z Dąbrowskich,  ich syn Władysław ożeni się z Zofią Zuzańską, córką Hipolita i Marianny z Rentflejszów z Borysika i tu pojawią się nasi rodzice i dziadkowie,Janina 1902-1974; Stanisława 1904-1975; Czesław 1905-1908; Henryk 1908-1972; Stefan 1910-1929; Aleksander 1912-1988;  Witold 1915-1915; Lucyna 1917-1989; Marianna 1919-1971; Helena 1921-2009; Antoni 1923-1990; Zygmunt 1925-1980. Ta linia,wywodząca się od Władysława  osiedli się w roku 1920 w Wólce Nadrybskiej skąd rozejdzie się po okolicy: 
Garbatówka, kolonia Garbatówka, Szczecin a wnuki Władysława po całej Polsce.Władysław żeniąc się z Zofią z Zuzańskich rozszerzył znacznie wzajemne koligacje rodzinne. Zofia, żona Władysława była wnuczką Wojciecha Zuzańskiego którego żoną była Anna z Grzybowskich z Wereszczyna (jej siostra Rozalia Grzybowska była żoną Jakuba Marcyniuka z Wereszczyna i praprababką autora tej strony). Dzieci Wojciecha i Anny to: Jan 1833; Antoni 1835; Marianna 1837; Jan 1840; Tomasz 1842; Kacper 1844; Hipolit 1846; Szymon 1848; Ludwika 1852; Stanisław 1860. W roku 1899 Apolonia córka Tomasza i Marianny zawrze związek małżeński z Ludwikiem Suprynowskim (1873-1939, pochowany na cmentarzu w Wereszczynie jako Ludwik Suprynowicz). Ich dzieci to: Aleksander; Wanda; Leokadia; Wacława; Lucyna i Stanisław.
Czwartym dzieckiem Bazylego była córka Joanna urodzona w roku 1825 , która 20 września 1844  roku zawiera związek małżeński z Janem Janowskim , bratem Karoliny z  Janowskich,  żony Szymona Arciszewskiego. W roku1845 rodzi się ich syn Adam Janowski.
Piątym dzieckiem Bazylego i Marianny jest Grzegorz urodzony w roku1837. Grzegorz w roku 1865 zawiera związek małżeński z Rozalią z Jaszuków  z którego to związku w roku 1867 rodzi się syn Józef.
Wnuk Franciszka,  Marcelli Arciszewski, prawnuk Bazylego w roku 1919 był ojcem chrzestnym Marianny , córki Władysława z którym byli braćmi stryjecznymi.

                               ROZMIESZCZENIE NAZWISKA W POLSCE

Mapę wygenerowano ze strony moi krewni.pl